Każdego dnia dociera do nas niezliczona ilość informacji. Dotyczą one różnych aspektów codziennego życia, aktualnych wydarzeń lokalnych, doniesień ze świata. Na infosferę, czyli środowisko informacyjne człowieka składają się takie nośniki informacji jak: bezpośrednie oraz pośrednie kontakty z innymi ludźmi, media drukowane oraz media elektroniczne. To właśnie z mediów elektronicznych mających charakter masowy, w tym Internetu, telewizji oraz radia napływa najwięcej informacji różnego typu. W opozycji do mass mediów znajdują się z kolei media lokalne oraz szkolne radiowęzły, których zasięg ogranicza się do określonej, lokalnej grupy odbiorców. Mniejsza ilość informacji, konkretny przekaz, merytoryczne komunikaty – to wszystko sprawia, że informacje przekazywane poprzez nośniki o mniejszym zasięgu często zyskują na wartości. Informacja i komunikacja, a więc sposób przekazu są kluczowe, aby zaciekawić odbiorców, zachęcić ich do refleksji, zainspirować do działania.

W ramach zadania pn. „Aktywność na wagę złota”, młodzież z II Liceum Ogólnokształcącego im. Heleny Malczewskiej w Zawierciu, przygotowała inicjatywę pn. „Radiowęzeł malczESKA – do usłyszenia!”. Projekt jest odpowiedzią na potrzebę usprawnienia komunikacji wśród uczniów, informowania ich o bieżących działaniach szkoły oraz zachęcenie do partycypacji w lokalnych działaniach. Choć współcześnie tradycyjne rozgłośnie radiowe zostały nieco wyparte przez nowocześniejsze media, to pomysł stworzenia radiowęzła w warunkach szkolnych wydaje się świetnym rozwiązaniem. O tym, czy i w jakim zakresie inicjatywa wpłynęła na poprawę komunikacji w szkole, opowiadają twórcy projektu – Iga Sosnowska, Aleksandra Orman, Maciej Ciszewski, Julia Włodarczyk i Magdalena Stokłosa.

 

Kiedyś radiowęzły szkolne były bardzo popularne. Czy stworzony przez Was projekt oznacza, że ich złota era nadal trwa?

Aleksandra Orman: Oczywiście! Mimo upływu lat, radiowęzły szkolne nie tracą na popularności. Co więcej, wydaje mi się, że obecnie ze względu na lepszą jakość sprzętu i możliwości, radiowęzeł nabiera innego, nowego wymiaru. Dźwięk, muzyka, przekazywane informacje – to jakby dusza szkoły, a ta jak wiadomo, jest wieczna.

Iga Sosnowska: Zgadzam się z Olą, choć na pewno pierwsze boom związane z zakładaniem w szkołach radiowęzłów jest już dawno za nami. Niemniej, staramy się tę złotą erę przywrócić poprzez wdrażanie nowych, pomysłowych rozwiązań.

Dlaczego Waszym zdaniem poprzez radiowęzeł możliwe jest usprawnienie procesu komunikacji w szkole? W jakich porach działa radiowęzeł i jak zachęcić uczniów do tego, aby ich uwaga skupiała się na przekazywanych przez Was treściach?

Iga Sosnowska: Komunikacja w szkole jest bardzo ważna, ponieważ dzięki niej możliwe jest podejmowanie różnego rodzaju działań i osiąganie realnych efektów. Opracowując inicjatywę pn. „Radiowęzeł malczESKA – do usłyszenia”, chcieliśmy usprawnić proces komunikacji w szkole oraz zaangażować do różnych działań wszystkich uczniów. Można bowiem przegapić informacje zamieszczane w szkolnej gazetce, pominąć post w mediach społecznościowych, ale trudno nie usłyszeć komunikatu nadawanego przez nas w radiu podczas przerwy szkolnej. Aby skupić uwagę uczniów na przekazywanych przez nas treściach, przeplatamy je z ich ulubionymi kawałkami muzycznymi. To działa!

A skoro jesteśmy już przy informacjach czy komunikatach, które przekazujecie poprzez radio, to czego one dotyczą?

Magdalena Stokłosa: Można powiedzieć, że przekazywane przez nas treści w ramach szkolnego radiowęzła dzielą się na dwie grupy tematyczne. Po pierwsze, informujemy uczniów naszej szkoły o ważnych, zbliżających się wydarzeniach oraz akcjach, w tym społecznych, do których mogą się przyłączyć. Zachęcamy ich, aby aktywnie uczestniczyli w życiu szkoły, miasta czy powiatu. Z kolei drugą grupę tematyczną stanowi po prostu rozrywka. Uczniowie mogą posłuchać podczas przerw ulubionej muzyki, zrelaksować się, odprężyć.

Julia Włodarczyk: Na pewno element rozrywkowy sprawił, że zawiązaniem 38 Aktywny Obywatel Inicjatywa pn. „Radiowęzeł malczESKA – do usłyszenia!” radiowęzła zainteresowało się większe grono odbiorców. Zaproponowaliśmy stworzenie tzw. listy życzeń z piosenkami i staramy się, aby każdy z zamówionych w ten sposób utworów został odtworzony. I nie da się ukryć, że rozrywkowa funkcja radiowęzła oddziałuje na jej funkcję edukacyjno-informacyjną.

W jaki sposób w prowadzenie radiowęzła i przygotowywanie materiału angażowana jest społeczność szkolna?

Julia Włodarczyk: Jak już wspomniałam, każdy uczeń może zaproponować piosenkę, która zostanie odtworzona podczas przerwy w radiowęźle i właśnie w ten sposób angażujemy uczniów do udziału w inicjatywie. Do tej zabawy zapraszamy także nauczycieli, aby proponując ważne i lubiane przez siebie utwory, pokazali nam część swojego świata. Poza tym staramy się rozszerzać zespół osób odpowiedzialnych za przekazywanie treści i odtwarzanie muzyki.

Maciej Ciszewski: Warto jeszcze dodać, że o powstaniu radiowęzła poinformowaliśmy na stronie internetowej szkoły, aby dotrzeć do wszystkich uczniów, nauczycieli, rodziców. Chcemy, aby lokalna społeczność wiedziała jakie inicjatywy podejmujemy, jak ważne jest dla nas to, aby w działania włączali się inni młodzi ludzie. Mamy nadzieję, że nasza inicjatywa zainspiruje inne szkoły z powiatu do utworzenia lub unowocześnienia szkolnych radiowęzłów nadających placówkom charakter i pozwalających młodym ludziom wyrazić siebie.

Jaką pozytywną zmianę społeczną udało Wam się osiągnąć dzięki zrealizowanej inicjatywie? Magdalena Stokłosa: Z pewnością na to przedsięwzięcie konieczne jest spojrzenie z perspektywy czasu, ale już teraz widać, że wśród wszystkich uczestników szkolnego życia nastąpił lepszy przepływ informacji. Uczniowie na bieżąco informowani są o podejmowanych w szkole i mieście inicjatywach, w które mogą się zaangażować. Nauczyciele mają możliwość przekazywania ważnych komunikatów uczniom, uczniowie – nauczycielom. Radiowęzeł stał się zatem nowym sposobem do nawiązania dialogu. Nie sposób nie wspomnieć również o tym, że poprzez zawiązanie radiowęzła nastąpił kulturalny rozwój młodzieży. Cóż więcej można powiedzieć? Do usłyszenia!

Dziękuję za rozmowę.

Beata Hąc